Historia z nutką szwajcarskiej innowacji.

Tchoukball został wynaleziony w Szwajcarii w latach 60. XX wieku, a rozwijany na początku lat 70 przez szwajcarskiego biologa, doktora Hermanna Brandta. Jego motywacją do stworzenia nowej dyscypliny sportowej było zaniepokojenie dużą liczbą kontuzji w sportach charakteryzujących się agresją i kontaktem fizycznym. Brandt wierzył, że sport powinien być dostępny dla każdego i przyczyniać się do budowania lepszego i bardziej humanitarnego społeczeństwa. Właśnie dlatego zaprojektował grę, która minimalizuje ryzyko urazów, promuje różnorodność i integrację oraz eliminuje agresywne zachowania między zawodnikami. Jako biolog, Brandt prawdopodobnie zastosował bardziej analityczne i naukowe podejście do projektowania tej dyscypliny sportu, koncentrując się na minimalizowaniu negatywnych skutków, takich jak kontuzje. To nadaje historii powstania Tchoukballa unikalny charakter, sugerując, że nie był to impulsywny pomysł, lecz starannie przemyślana koncepcja. Nazwa "Tchoukball" pochodzi od onomatopeicznego dźwięku "tchouk", który wydaje piłka, uderzająca w siatkę trampoliny. To proste i dźwiękonaśladowcze pochodzenie nazwy, sprawia, że sport staje się bardziej przystępny i łatwiejszy do zapamiętania.

Czym jest Tchoukball? Krótki przewodnik po dynamicznej i bezkontaktowej grze zespołowej.

Tchoukball to unikalna i wciągająca halowa gra zespołowa, w której rywalizują dwie siedmioosobowe drużyny. Zazwyczaj gra się piłką w hali z dwoma małymi bramkami o wymiarach 100 cm x 100 cm zwanymi "rebounderami", umieszczonymi na obu końcach boiska. Podstawowym celem gry jest zdobywanie punktów poprzez rzucanie piłki w taki sposób, aby odbiła się od "reboundera" i upadła na parkiet poza obszarem zabronionym, bez interwencji drużyny broniącej. Tchoukball wyróżnia się jako sport bezkontaktowy, co oznacza, że fizyczny kontakt między zawodnikami jest zabroniony. Ta cecha sprawia, że jest to dynamiczna, a jednocześnie bezpieczna forma aktywności fizycznej . Tchoukball czerpie inspirację z takich dyscyplin jak piłka ręczna, siatkówka i squash, łącząc znane dyscypliny sportowe w nową, ekscytującą grę. Szybkie tempo gry, w której piłka jest w ciągłym ruchu między zawodnikami przed oddaniem strzału, zapewnia wysoki poziom zaangażowania i aktywności fizycznej.

Korfball: Poznaj Dynamiczną i Równościową Grę Zespołową

Korfball został wymyślony przez holenderskiego nauczyciela Nico Broekhuysena na początku XX wieku. Jego celem było stworzenie sportu, w którym mogłyby razem grać zarówno dziewczęta, jak i chłopcy. Początkowo popularny w Europie, z czasem zyskał międzynarodowe uznanie i jest obecnie uprawiany w wielu krajach na całym świecie.

Korfball to dynamiczna i szybka gra zespołowa, która wyróżnia się unikalnym podejściem do równości płci. W przeciwieństwie do wielu innych dyscyplin sportowych, korfball został tak skonstruowany, aby mężczyźni i kobiety mogli grać razem w jednej drużynie. Pod pewnymi względami przypomina koszykówkę i netball, ale jego kluczową cechą jest wymóg, aby w każdej drużynie znajdowało się po czterech mężczyzn i cztery kobiety. Celem gry jest wrzucenie piłki do bezdennego kosza (zwanego „korf”), który umieszczony jest na 3,5-metrowym słupie.

Jedną z charakterystycznych cech korfballu jest system stref i ról. Podczas meczu boisko podzielone jest na dwie strefy: ataku i obrony. Czterech zawodników z każdej drużyny przebywa w swojej wyznaczonej strefie i nie może jej opuszczać w trakcie gry. Co ciekawe, po każdych dwóch zdobytych bramkach następuje zamiana stref – atakujący przechodzą do obrony, a broniący do ataku. Dodatkowo, w korfballu obowiązuje zasada, że kobiety bronią kobiety, a mężczyźni bronią mężczyzn. Ta reguła eliminuje potencjalną przewagę wynikającą z różnic fizycznych między płciami.