Kolejnym etapem realizacji programu „Religie wokół nas” był długi spacer uczniów zs27 połączony ze zwiedzaniem kościołów i cmentarzy na warszawskiej Woli, zorganizowany tuż przed świętem upamiętniającym dzień odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918r.
Długą wycieczkę zapoczątkowało zwiedzanie kościoła i cmentarza mariawitów. Wyznawcy mariawityzmu opierają się na starodawnych katolickich zasadach wiary i moralności. Nazwa „mariawita” pochodzi od łacińskich słów „mariae vitam (imitantes)” - „(naśladujący) życie Maryi”, oznaczających zalecane wiernym życie w pokorze, miłości bliźniego i zgodzie z wolą Bożą.
Kościół Starokatolicki Mariawitów wyodrębnił się z polskiego Kościoła Rzymskokatolickiego w 1906 r. Powodem secesji było niezaakceptowanie przez watykańskiego papieża i hierarchię polską działalności Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, którego członkami byli rzymskokatoliccy księża dostrzegający potrzebę odrodzenia moralnego wśród duchowieństwa i wiernych.
Najpierw młodzież obejrzała kościół charakteryzujący się skromnym wystrojem, po czym grupa przeszła na pobliski cmentarz, który niczym nie różni się od katolickiego. Jest przy tym czysty i starannie zadbany.
Dalsze kroki skierowano na Cmentarz Powstańców Warszawy. Przeszedłszy w zadumie przez Park Powstańców Warszawy młodzież z okazji Święta Niepodległości zapaliła znicze na ołtarzu Polski Walczącej i pod słynnym pomnikiem „Polegli Niepokonani”.
Cmentarz Powstańców Warszawskich został założony w 1945 r. Jest to największa nekropolia Powstania Warszawskiego, które wybuchło 01. sierpnia. i trwało do 02. października 1944 r.
Spoczywają tu szczątki ok. 104 tys. osób poległych w walkach, zamordowanych w masowych egzekucjach i spalonych podczas 63 dni Powstania Warszawskiego. Zwłoki i prochy poległych ekshumowano i przeniesiono na ten cmentarz z różnych dzielnic Warszawy. W 177 wspólnych mogiłach i kurhanie pod wspomnianym pomnikiem pochowano ponad 100 tys. zwłok i prochów zarówno cywilnych mieszkańców stolicy jak i żołnierzy Armii Krajowej oraz innych formacji zbrojnych.
Ostatnim etapem wycieczki było odwiedzenie cerkwi Parafii Prawosławnej Św. Jana Klimaka, która należy do dekanatu Warszawy diecezji warszawsko - bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, oraz przyległego do niej cmentarza.
W drzwiach świątyni uczestników spaceru powitał ksiądz prawosławny - pop, który zaprosił młodzież do wnętrza cerkwi aby opowiedzieć o różnicach i podobieństwach religii katolickiej i prawosławnej, w tym o sakramentach świętych i obrzędach w religii prawosławnej.
Jako że w liturgii prawosławnej nie uznaje się stosowania instrumentów muzycznych, na koniec zebrani wysłuchali nagrania pieśni prawosławnych wykonanych przez chór z tutejszej parafii.
Następnie wycieczka przeszła na cmentarz. On również jest bardzo zadbany i posiada piękne, artystycznie wykonane nagrobki. Uczestnicy odbyli tam interesującą pogawędkę z żoną popa, matuszką, która opowiedziała o małej, choć najbardziej rzucającej się w oczy, różnicy pomiędzy obrządkiem prawosławnym a katolickim. Stanowi ją druga, dolna belka na krzyżu, do której były przybite nogi Chrystusa, a która jednym końcem wskazuje na Niebo, do którego dostał się po śmierci dobry łotr, zaś drugim skierowana jest w dół, symbolizując drogę do Piekła złego łotra, który nie wyraził skruchy.
Tak oto uczestnicy hufca spacerując po warszawskiej Woli przekonali się, jak złożona jest historia Polski oraz jej stolicy. Naocznie przekonali się o sile idei, które wiernych różnych wyznań jednoczyły ponad religijnymi podziałami dla jednego nadrzędnegoh celu, jakim jest niepodległość Ojczyzny.
Tekst: Modesta Topola-Orlińska
Foto: Wojciech Czyżniak
